Rechtsbuitens populair in politiek transferseizoen

Soms denk je wel eens dat alle politieke initiatieven rechts van de vvd tot mislukken en/of het indienen van heel veel al dan niet gemeende moties van wantrouwen zijn gedoemd, maar dan ben je waarschijnlijk vergeten dat Leefbaar Rotterdam bestaat. De echte erfgenamen van professor Pin zitten sinds 2002 af en aan in het Rotterdamse college en werd de afgelopen twee verkiezingen de grootste partij. Niet gek dus dat twee landelijke partijen op rechts (ja we kunnen wel doen alsof Code Oranje een middenpartij is, maar geloof je het zelf Richard De Mos) de afgelopen dagen twee kopstukken uit 010 op hun lijst presenteren. Joost Eerdmans (zat al namens LPF in de Kamer, probeerde het in 2006 met EénNL) gaat bij Baudet op #4 proberen de complotdenkers van zijn lijf te houden, en Tanya Hoogwerf sluit zich op #3 aan bij Groepie De Mos. U weet alles altijd beter, dus zegt u het maar: gaan ze allebei in de Tweede Kamer komen en zo ja, hoe?

Ingezonden Opinie, door Ronald Buijt (Leefbaar Rotterdam)

De overwinning voor Boris Johson en zijn Conservatives is groter dan voor mogelijk werd gehouden. Veel Britten hebben wraak genomen op alle mensen die de uitslag van het Brexit referendum uit 2016 niet wilden respecteren. Labour is compleet weggevaagd en ook de LibDems, anti Brexit  en de alliantiepartner van VVD en D66, verloren een zetel.

Op 23 juni 2016 gebeurde wat door bijna niemand voor mogelijk was gehouden: Bij het door David Cameron uitgeschreven referendum stemden 52% van de Britten voor een Brexit. Let wel: Bij een opkomst van bijna 75% stemden liefst 17,5 miljoen Britten voor LEAVE. Miljoenen stemmen meer dan Labour (maximaal 14 miljoen) of de Tories (maximaal 13,7 miljoen) ooit bij een verkiezing in het VK hebben gehaald.  Waar kwelgeest en Leave-kopstuk Nigel Farage deze dag uitriep tot Independence Day trad David Cameron nog dezelfde dag af als Britse Prime Minister

Zijn opvolgster Theresa May kreeg de Brexit niet door het Britse parlement en moest na talloze vernederingen uiteindelijk ook het veld ruimen. In 2017 schreef zij nieuwe verkiezingen uit om meer stabiliteit in het Lagerhuis te brengen en haar mandaat te vergroten. Hoewel het met 42,4% van de stemmen procentueel de beste uitslag voor de Tories werd sinds de opkomst van Margret Thatcher in 1979 en ze 2 miljoen stemmen meer haalde dan David Cameron in 2015 werd het toch een smadelijke nederlaag voor haar omdat ze de meerderheid in het Britse Lagerhuis verspeelde.  

In juli 2019 werd May opgevolgd door Boris Johnson. Door de 'kwaliteitspers' alom gezien als een clown en een populist, zeg maar een soort Europese Trump, dus automatisch onbekwaam. Toen het ook Johnson niet lukte de Brexit door het Lagerhuis te krijgen was het leedvermaak in het EU-hoofdkwartier in Brussel en bij veel media dan ook niet van de lucht. Er restte Johnson niets anders dan wederom verkiezingen uit te schrijven als laatste middel om recht te doen aan de uitslag van het referendum uit 2016.  

Hopelijk maakt deze uitslag, precies 3,5 jaar na het referendum, eindelijk een einde aan de beschamende obstructie die werkelijk van alle kanten is gepleegd om de democratische wens van het Britse volk te negeren of zelfs verdacht te maken.

Oy vey. Er ontvouwt zich weer eens Houellebecqiaans plot rondom de Coolsingel. Eerst een beetje vies tegen NIDA aanschuren, daarna Leefbaar uitsluiten en nu onbewust de weg bereiden voor all-out SHARIA. Roffaatje toch.

Wat is er aan de hand? De Gemeente Rotterdam heeft een programma opgezet om ‘schadelijke traditionele praktijken’ tegen te gaan zoals: huwelijksdwang, eergerelateerd geweld, huwelijkse gevangenschap en andere gezellige, patriarchale hoogtepuntjes. Een nobel en noodzakelijk streven uiteraard, maar wat blijkt: één van de netwerkpartners, Jamal El Hannouche van advocatenkantoor El Hannouche, dawaat er in nevenfunctie op los voor een shariarechtbank naar Brits voorbeeld. De gotspe!

Volgens Jamal zelf een onschuldige bedoening uiteraard, want gewoon vergelijkbaar met een arbitragecommissie die gewoon superhandig is en de joden hebben ook zoiets. Uhu uhu. Nou volgens leefbaar-girl Tanya niet hoor: "Deze shariarechtbanken bemiddelen zogenaamd in familieconflicten, maar maken vrouwen in de praktijk tot rechteloze speelballen van mannelijke familieleden.” Zeg het, sistah.

Misschien ook verstandig even het boekje van Zee, die dit dilemma in 2016 al versloeg (145 pagina's helder uiteengezet, nog steeds verkrijgbaar in de betere boekhandel), erop na te slaan om te kijken hoe dat er in de praktijk aan toegaat, in de Britse shariarechtbank die Jamal ook zo graag zou introduceren in de polder. 

Spoiler alert: “Met mediation en arbitrage heeft het niets te maken (…) Dan zou er namelijk sprake zijn van minstens twee partijen met een geschil, en een neutrale mediator of arbiter. Bij shariaraden gaat het veelal om verzoeken, niet om geschillen, en is er vaak maar één partij, de vrouw. Mocht de man wel aanwezig zijn, dan is er geen neutrale geschillenbeslechter, de man staat met tien-nul voor op zijn vrouw. Het kan zijn dat een man helemaal niet wil scheiden. Dan kan hij haar jarenlang, soms zelfs een leven lang, in zogeheten ‘huwelijks gevangenschap’ houden. Dan helpen ook imams of shariaden deze vrouw niet, en zal zij nooit echt vrij zijn van haar echtgenoot, ook al is ze al lang  gescheiden onder burgerlijk recht: het religieuze huwelijk blijft staan.” 

Pff, en laat dat nou precies één van de dingen zijn die de Gemeente Rotterdam zegt te willen aanpakken met hun programma. Brr, snel verstoten die El Hannouche.